"W początku XX wieku ulica Chmielna była peryferyjną ulicą o zabudowie wiejskiej. Jej rozwój nastąpił w latach 20-tych w związku z uprzemysłowieniem miasta. W 1917 r. ulica oznakowana była 25 numerami policyjnymi. W 1926 r. ilość ta zwiększyła się do 31 numerów." - Włocławek na starej fotografii, Andrzej Winiarski.
Dziś przedstawiam fragment ulicy Chmielnej (Śródmieście) z zachowaną niską zabudową. Są to zazwyczaj domki jednokondygnacyjne, z dwuspadowym dachem, wybudowane na początku XX wieku. W dużej części obiekty zostały wpisane do rejestru zabytków - Chmielna 8,10,13,15,16. Usytuowane są na odcinku między ul. Jagiellońską a ul. Stodólną.
Postanowiłam je sfotografować, ponieważ darzę je ogromnym sentymentem (mieszkałam niedaleko). Tym ciężej spogląda się jak niszczeją. Przez ul. Chmielną chodzę zazwyczaj nad Wisłę. Jakie mam wspomnienia? W jednym z domków była najlepsza piekarnia na osiedlu. Chleb zwykły, biały, niekrojony, z masłem. Duża pajdka na kolację. Na przeciwko sklep rowerowy. Pan naprawiał flaka w moim komunijnym rowerze.
Budynek zabytkowy - ul. Chmielna 13, pocz. XX wieku
Ul. Chmielna 8 - obiekt zabytkowy, pocz. XX wieku.
Ul. Chmielna 8 - obiekt zabytkowy, pocz. XX wieku.
Przykry widok. A budynki te, po odnowieniu, stanowiłyby fantastyczny element architektury. Z tej ulicy pamiętam cukiernię, w której, w drodze na rynek, babcia kupowała zawsze jakieś ciacha.
OdpowiedzUsuńSzaba, to pewnie myślimy o tej piekarnio-cukierni :) Na odnowienie na pewno się nie zapowiada, niestety..
OdpowiedzUsuń